Een suborganisatie is een volledige autonome organisatie met eigen beheerders, zorgverleners, patienten en groepen. De suborganisatie hangt echter altijd onder een hoofdorganisatie.
Als je als organisatie met steeds meer verschillende afdelingen en patienten met Luscii gaat werken kan het handig zijn om deze op te delen in suborganisaties. Door suborganisaties te gebruiken blijven patienten bijvoorbeeld gescheiden tussen verschillende afdelingen, en kunnen programma's en protocollen niet door elkaar gaan lopen. Ook kunnen er specifiekere autorisaties worden toegekend aan zorgverleners, welke patienten ze mogen behandelen, of welke protocollen ze kunnen gebruiken. Tegelijk kan een beheerder van de hoofdorganisatie nog wel de zorgverleners en groepen van de suborganisaties beheren, wat controle en een totaaloverzicht geeft.
Voorbeelden
Voorbeeld A: Je bent een ziekenhuis en na de afdeling cardiologie gaat nu ook de afdeling longgeneeskunde beginnen met Luscii. Het is dan verstandig om onder het ziekenhuis twee suborganisaties aan te maken, een met de Cardiologie, en een met de naam Longgeneeskunde. Hierdoor is er een duidelijke scheiding tussen de protocollen, programmas, zorgverleners, groepen en patienten van deze twee afdelingen.
Voorbeeld B: Je ben een organisatie met 20 klinieken verspreid over heel het land. Je wil de patienten tussen de klinieken gescheiden houden, maar wel de verschillende klinieken allemaal met hetzelfde protocol laten werken. Je maakt daarvoor voor iedere locatie een eigen suborganisatie aan, met eigen zorgverleners en patienten. De protocollen beheer je in de hoofdorganisatie. Iedere suborganisatie wijs je protocollen toe van de hoofdorganisatie.
Lees meer over suborganisaties in onze andere artikelen.